Bazen hayatın çok boş oluğunu düşünüyorum yani o kadar boştu geliyor ki anlatamam, o boşlukta bile bazı insanlarla geçirdiğim zamanlara acıyorum sonuçta başka insanlarla da o “değerli” zamanını geçirebiliyorsun, sonra bana dönüp de ama senin yerin farklı ayakları yapmalarından bahsediyorum. Hayır okuyorum görüyorum sonra kendime kızıp kötü hissediyorum. Kendimle tek derdim insanlara hayır diyemem işte aslında kafama takmamam gereken küçük bir şeyi bile kafaya takar oluyorum, suç kimsenin değil suç benim biliyorum. Ağrıma giden başka bir şey ise benle yaşadığınız sahte sahneleri başka insanlarla da yaşamış ve yaşıyor olmanız, belki de ben bu yüzden vurdum duymazım, bu zamanımı onlarla geçirmektense kendime kalarak beni dinliyorum, gerçekten sevdiğim insanlarla zaman geçirmeyi seçiyorum anlıyor musunuz? Hayır anlamıyorsunuz.